En Sonunda... Minik Bir HAK belki de.

aslında çokta emin değilim neleri hakkettiğime dair...
ALLAH bilir !!!
bakmayın böyle başlık attığıma...

çok uzun senelerin emeği var bu ufak ofiste.
ofis ufak, sermaye ufak ama hayaller de ortanca.
büyük olan tek şey varsa,
O da Eşime duyduğum AŞK'tır.

Ben sadece Mutlu olmak istedim...
Bilirim bir bardak suyun,
50 krş'un ne zor elde edildiğini.

Kimisi su der geçer...
menbayı satınalır...
umursamaz bile su'yun ne zor hakkedildiğini...

Kimisi çok susuz kalmıştır.
Mıh gibi gözlerinde taşır o susuz kaldığı seneleri.

İnsan kendi özünü ne yaparsa yapsın unutmaz!
Öz değişmez.

Yaş muaccel bir zamana dek...

Cengiz CANSIZ

Kısa not,. her zaman ki gibi.

En büyük hayalim,
Bir gün sadece yazmak.

Bugün düşündüm de şöyle bir...
Akıcı bir şekilde Kitap okumayalı
Araştırma yapmayalı ne çok zaman geçmiş.

Ben bunun için mi Doğdum!
Doğurdum kendimi?

Neyse,
Yat zıbar Cengiz.

Mesafeli kuşkular

Uykusuzluktan gözlerim acıyor.
Ama Ruhumun uyuması lazım gözlerimin kapanması için.

Yapacak o kadar çok iş var ki aslında...
Uyumak büyük bir lüks.
Ne var ki dünyalılar geceleri uyuyor,
ve geceleri her yer kapalı...

yarın tabela tasarımı için can'ın yanına gidicem
umarım bu hafta biter herşey.

Babamın canı sıkkın ayrıca,
İnşallah babamda rahatlar.
İnşallah.

üzücü...

Bayram tatili bitti, Aralık tatili başlıyor

Aralık geldi neredeyse...

Bir şeyler yaptım amaa, sonu nasıl olur tam kestiremiyorum.
Bayramın bitimiyle havalar buz kesti. Ellerim üşüyor şu an...
Aralık Güneşi'nden fazla medet ummamak gerekir zira.

Ama Aralık İnsanı an içinde hareket eder.
Aralığın karakteristliği bu zaten.

Ben şimdi kendi kendimin ucuz romanından Nobel'e koşacağım.
Bir dram, bir macera bir de aşk yazılacak bu romanda.

Sonunda herkesin bildiği gibi; kahramanımız ölecek...
Ama arkasında umutlu insanlar bırakarak.

Ah zaman ...

Si*ik işlerin sonu..
Herşeye rest neredeyse...
En fazla bir kaç zaman kaybedeceğim...
ve zaman biraz daha.

Ah zaman,
Sen ne puştsun
Puştususun ömrümün.

Aslında...

Aslında bu yaşadıklarım, bana ezelden hatıra...

Birer nazar boncuğu nefes aldığım hergün için,

ve nefes almazdan öncesi tüm ejdadım için...

Ben en iyisi ejdadımı sikeyim,

Soysuz ve güçsüz bir soydan geldiğim için...

Devrim yapmak bana kaldı

ve bu gerçekten çok can alıcı

çok sancılı...

Dökülüyorum tel tel 

Hiç yaşamadığım kadar...

En zoru...

En zoru...
elbette yalnız kalmak,
elbette etrafında uğrunda savaş verdiklerin tarafından terkedilmek...
elbette bu acılı ve sancılı günlerin sessiz sedasız ve herkes tarafından doğal bulunmasına tanık olmak...
elbette çıldırasıya acının ve zorluğun dip noktasına demir atmak, gömülmek...

En zoru,
aslında...

hiçbir zaman bir adım sonrasını görememektir arkadaşım...

Aşk dışında...

Gün dönüyor...

Herşey değişiyor, ansızın!

Artık daha fazla risk alıyorum. 

Çocukça riskler değil farkındayım.

Yapmam gerekeni yaptığıma inandığım sürece;

Hatalarımı elbette daima sahiplenirim.

ve unutmadan...

Yalnız bırakıldığımı ve engellendiğimi gördükçe,

Daha fazla üzerine gidiyorum herşeyin.

Ben; Cengiz C.

Yaparım dediğim şeyi, Aşksal değilse eğer;

Mutlak yaparım.

Acenta Planın 2.kez patladığı gün...

Yine Zikildik!

Ey Halkım Unutma Beni...

Sağolsun dostlarım...

Cengiz'in ana düsturu budur.com

Açıkcası derin bir dinginlik içindeyim.
Yorgunluk tuhaf bir duygu içine saklanmış...

Dinginliğim yorgunluğumu gölgeliyor adeta
İşle ilgili yapmak istediğim sıçrama,
Sıçışa dönmüş vaziyette.

Elimden gelen herşeyi sonuna kadar yaptım.
Bunu yaparken para da kaybettim
O paradan daha çok, dost diye bildiğim insanları da...

Benim anafikrimi herkes şöyle bilsin istiyorum;
Geçte olsa benim ana duygum budur:
- İnsan kaybetmeyi, Proje kaybetmeye yeğlerim.
( para değil, proje! )